درختچه بادام هندی نمکی همیشه سبز از خانواده سماق (Anacardiaceae) که به دلیل دانه های خوراکی منحنی مشخص آن کشت می شود، که معمولاً بادام هندی “آجیل” نامیده می شود اگرچه آجیل واقعی نیستند.
درخت بادام هندی اهلی بومی دنیای جدید است اما به طور تجاری عمدتاً در برزیل و هند کشت می شود.
دانه ها، سرشار از روغن و طعم متمایز، معمولاً در غذاهای جنوب و جنوب شرقی آسیا استفاده می شوند و جزء مشخصه غذاهای متعدد مرغ و گیاهی در جنوب هند هستند.
در کشورهای غربی آنها را عمدتا به عنوان یک میان وعده غنی از پروتئین با کیفیت بالا مصرف می کنند.
کشف کنید که چگونه رابطه نزدیک بادام هندی با پیچک سمی و سماق سمی باعث سمی شدن پوسته آن برای مصرف کنندگان می شود.
کشف کنید که چگونه رابطه نزدیک بادام هندی با پیچک سمی و سماق سمی باعث سمی شدن پوسته آن برای مصرف کنندگان می شود. همه ویدیوهای این مقاله را ببینید.
بادام هندی بومی شمال شرقی برزیل است. مبلغان پرتغالی آن را در اواخر قرن شانزدهم به آفریقای شرقی و هند بردند، جایی که در ارتفاعات کم نزدیک به سواحل دریا فراوان شد.
این درخت چوب تولید می کند که در اقتصادهای محلی برای اقلام کاربردی مانند جعبه های حمل و نقل، قایق، و زغال چوب و همچنین برای صمغی شبیه صمغ عربی مفید است.
رزین داخل پوسته میوه به عنوان حشره کش و در تولید پلاستیک استفاده می شود. در طب سنتی نیز اهمیت دارد.
سیب بادام هندی به صورت محلی در نوشیدنی‌ها، مرباها و ژله‌ها استفاده می‌شود، اگرچه بیشتر کشت به سمت تولید دانه‌های با ارزش است.
قسمت هایی از بادام هندی باید توسط افراد مستعد با احتیاط نگهداری شود زیرا مربوط به پیچک سمی و سماق سمی است و می تواند در برخی افراد واکنش آلرژیک ایجاد کند.
